Mijn comingout

Vroeger speelde ik altijd met jongens, ik was net een jongen. Ik klom in bomen, bouwde hutten en speelde oorlogje etc. Ik heb ook nooit met poppen gespeeld ik speelde altijd met mijn buurjongen met de autootjes op de auto mat.

Vanaf de 1^e klas vond ik meiden interessant, hier besteedde ik echter geen aandacht aan. Ik dacht dat het een fase zou zijn.

Toen ik 16 jaar vond ik een jongen heel erg leuk, maar het voelde niet goed. Daardoor heb ik ook geen relatie met hem genomen. Ik voelde me niet op mijn gemak en dacht dat het aan mijn zelfbeeld lag. Uiteindelijk 1,5 jaar later heb ik mijn 1^e zoen van een meisje gehad. Hier voelde ik mij tot mijn verbazing heel erg goed bij. Dit heeft mijn gevoelens erg in de war gebracht en wist ik niet zo goed wat ik er mee moest doen.

Uiteindelijk ben ik contact gekomen met een aantal meiden die hetzelfde hadden als mij. We hebben echt hele leuke gesprekken gehad maar ook hele serieuze gesprekken wat ook erg fijn was. Ze begrepen precies hoe ik mij voelde. Hierna heb ik het als eerst aan mijn beste vriendinnen verteld. Zij reageerden ook heel erg lief en begripvol, dit was erg fijn

Ik heb het ook aan mijn moeder verteld.. Mijn moeder lag al in bed en kwam de slaapkamer binnen en zei: Mama ik moet je wat vertellen. Dit vond ik zo moeilijk terwijl ik wist dat ze het totaal geen probleem zou vinden.. Uiteindelijk kwam het hoge woord eruit en reageerde mijn moeder super lief en vertelde mij dat ze het wel verwacht had. Ik besloot om het mijn vader nog niet te vertellen. Na een 2 maand besloot ik het ook aan mijn geweldig lieve zusjes te vertellen en zij reageerden ook echt heel erg lief en dat vond ik echt super tof en voelde me daardoor weer een stukje meer opgelucht.

Ongeveer 6 maanden daarna kwam ik in contact met een heel lief meisje, ik ga haar naam niet noemen vanwege privacy redenen. Ze was echt heel lief en vond haar ook heel leuk. We besloten om een keer iets af te spreken en ze kwam naar Deventer toe.

We gingen ergens uit eten en daarna hebben we een uur langs de IJssel gewandeld, het was echt heel erg leuk en gezellig. Nadat we afscheid hadden genomen en zij weer terug ging naar huis voelde ik me echt heel blij. Toen moest ik dus nog naar huis.. Natuurlijk vroeg mijn \vader waar ik was geweest en met wie.. Ik twijfelde; zou ik liegen of toch maar de waarheid vertellen. Ik koos voor het laatste en uiteindelijk stond ik jankend in de woonkamer en vertelde mijn vader dat ik op meisjes val..

Ik verwachte dat mijn vader er meer moeite mee zou hebben, maar hij heeft er gelukkig helemaal geen moeite mee. Hij vertelde mij dat hij gelukkig is als ik ook gelukkig ben, of dat nou met een man is of met een vrouw

Uiteindelijk heb ik het op Facebook geplaatst en kreeg ik zo ontzettend veel leuke en lieve reacties! Ik heb serieus geen een vervelende reactie gehad. Nadat ik het op Facebook had gezet heb ik ook gelijk mijn familie etc. ingelicht en die vonden het super dapper dat ik deze stap heb durven zetten. Ook heb ik het in de Whatsapp groep van mijn klas verteld, ook hier reageerde iedereen super lief en begripvol.

Na dit alles sprak ik het meisje waar ik een date mee heb gehad bijna niet meer. Toen kwamen we erachter dat we het beide beter vonden om vrienden te blijven. Helaas is dit niet gebeurd.

Voor nu ben ik niet wanhopig opzoek naar een relatie, het komt vanzelf wel!

Laat in de reactie weten wat je van deze blogpost vind.